പകൽ വന്നു ചായുമ്പോൾ

പകൽ വന്നു ചായുമ്പോൾ
ഇടനെഞ്ചിൽ നിൻമൗനം
ചുവക്കുന്നതെന്തേ സന്ധ്യേയീയിരുളിൽ

ചുരുളുള്ള കാർകൂന്തൽ 
അഴിച്ചിട്ടു നിൻ മാറിൽ
ഒരുക്കുന്നോ നിലാവിരി തണുപ്പുള്ള മലർശയ്യ

വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടിണയിൽ
മനസിന്‍റെ കാർമേഘം
എഴുതുന്നു കൺമുനയാൽ കദനഭാരം

കൊലുസ്സിട്ട മഴത്തുള്ളി
ചിണുങ്ങാതെ നിൽപ്പുണ്ടെൻ
മനസ്സിന്‍റെ മണിത്തൊട്ടിൽ മലർവനിയിൽ

മലരമ്പിൻ മധുവൂറും
മഴവില്ലു കടഞ്ഞിട്ടെൻ
വിരഹത്തിൻ ചാറലായൊഴുകിയെത്തൂ