Thursday 12 January 2017

കനവില്‍ നീ കരിമേഘമായി

കടമായി തന്നതും കനവായുറഞ്ഞതും
കടലേ നിന്‍ കണ്ണീരുമാത്രം
ഇരുളില്‍വന്നീപ്പകല്‍ മറയുന്ന നേരത്തും
നിഴലായിവന്നുനീ നില്‍ക്കും
ഒരു ചുടുചുംബനം തന്നുഞാന്‍ നിന്‍റെയാ
നോവിന്‍റെ നിശ്വാസമാകും
വിരലുകള്‍സംഗീതപ്പൂമഴയാകുന്ന
ആലിംഗനത്തില്‍ ലയിക്കും
എങ്കിലുമോമലേ അകലയാണിന്നു നീ
ഹൃദയത്തിന്‍ വേരറ്റപോലെ
മിഴിമുനയെഴുതിയ പ്രണയത്തിന്‍ പല്ലവി
വിരഹത്തിന്‍ ശ്രുതിചേര്‍ത്തുപാടും
മഴപെയ്തുമാനം വെളുത്തിട്ടും പിന്നെയും
കനവില്‍ നീ കരിമേഘമായി
ശ്രുതിതെറ്റി പലതുള്ളി വീണ്ടുമെന്നോര്‍മയില്‍
ചിതറിച്ചു നീ വന്നുപോകെ
അഴലുകള്‍ ബന്ധിച്ച നൗകയുമായി ഞാന്‍
ചുഴിയുള്ള പ്രണയത്തെപ്പൂകും

No comments:

Post a Comment