പാലമരത്തണലില്‍

പാലമരം പൂത്തതെന്‍റെ
താഴ്ത്തൊടിയില്‍ത്തന്നെ
വേലകാണാന്‍ പോയനേരം 
പൂത്തതല്ലേ പൊന്നേ

നല്ലവെള്ള പൂവുചിമ്മി
കണ്‍തുറന്ന നേരം
കണ്ണുവച്ചു മാരനവന്‍
എന്‍റെനെഞ്ചില്‍ പൊന്നേ

കൂമ്പിയെന്‍റെ കണ്ണിണയില്‍
ഒന്നുടക്കി മാരന്‍
ഓടിവന്നാ മാരെനെന്നില്‍
പൂതൊടുത്തൂ പെണ്ണേ

നെഞ്ചുകൊണ്ടായമ്പെയ്ത്തില്‍
താളമിട്ടു നില്‍ക്കേ
കൊഞ്ചിനിന്ന ചുണ്ടിലവന്‍
മുത്തിയെന്‍റെ പൊന്നേ

പൂനിലാവ് പൂത്തപോലെ
കുളിരുകൊണ്ടെന്നുള്ള്
കൈനഖത്തിന്‍ ചുണ്ടുകൊണ്ടു
ചേര്‍ത്തുഞാനെന്‍ നെഞ്ചില്‍

ചുണ്ടുവിട്ടെന്‍ നെഞ്ചിലുടെ
ഒഴുകിനീണ്ട മുത്തം
കണ്ണടച്ചു ഞാന്‍ നുകര്‍ന്നു
എന്‍റെ നെഞ്ചിന്‍ താളം

കണ്‍തുറന്നു കണ്ടുഞാനാ
കാമമുള്ള കണ്ണില്‍
പെണ്ണുടലിന്‍ മാനമൂറ്റും
ഭ്രാന്തെടുത്ത നോട്ടം

പിന്‍കഴുത്തിന്‍ തണ്ടിലൂടെ
എന്‍റെ നോട്ടം പാഞ്ഞു
ചുണ്ടുരുമി കണ്ഠനാളം
കവര്‍ന്നെടുത്തു പിന്നെ

ധാരയുള്ള സിരകളൊന്നില്‍
പല്ലമര്‍ത്തിപിന്നെ
ചോരയുറ്റി ഞാന്‍ചിരിച്ചു
നോവകന്നു കണ്ണേ

പണ്ടൊരുനാള്‍ കൊഞ്ചിയോടി
വന്നതാണു ഞാനും
പാലമരച്ചോട്ടിലൊരു
പിഞ്ചുപൈതലായി

പിച്ചിമാന്തി കാര്‍ന്നുതിന്ന
എന്നുടലില്‍ പാതി
നോമ്പുനോറ്റു കാത്തിരുന്ന
നാളിതല്ലോ പെണ്ണേ

യക്ഷിയുണ്ടീ പാലമര-
ച്ചോട്ടിലെന്നും പെണ്ണേ
നിന്‍റെ മാനം കാത്തുവയ്ക്കും
പാലമരപ്പൂവായ്

കരിവളകള്‍ കിലുക്കിനീയി-
ന്നെങ്ങുപോണു പെണ്ണേ
കാവിനുള്ളില്‍ വേലകാണാന്‍
ഞാനുമുണ്ടു കണ്ണേ

നാവുനീട്ടി നിന്‍റെ നേരെ
ചിരിയുതിര്‍ത്ത ചുണ്ടില്‍
നീയറിക നിന്‍റെ മാനം
കട്ടുതിന്നും കള്ളന്‍

ഈയുടലിന്‍ വെള്ളകൊണ്ടു
പാലയങ്ങു പൂക്കും
ഈത്തണലില്‍ നോവുമായി
സന്ധ്യയങ്ങു ചോക്കും.