Thursday, 12 January 2017

പറയാനറിയാതെ

ഹാ! നീയെത്രസുന്ദരി എന്നു പറഞ്ഞിട്ടെന്‍
മാറിലായ് ചേര്‍ന്നു രമിച്ചു കിടന്നൊരു
നാണം മറയ്ക്കാത്ത നാട്ടുരാജാവു നീ.
ഞാന്‍ നിന്‍റെ സിരകളില്‍, രതിചേര്‍ത്തുണര്‍ത്തുന്ന
ഉപ്പു വിയര്‍പ്പിന്‍റെ നേരുള്ള പെണ്‍കൊടി
ആരാണുവേശ്യയെന്നറിയാതെ ഞാനെന്നു-
മുണരുന്ന കാമത്തിനടിമയായ്ത്തീരുന്നു
പകലിന്‍റെ പാതയില്‍ അറിയാമുഖങ്ങളെന്‍
പടിയോരമെത്തും നിശാശലഭങ്ങളായ്
ഉടുതുണിപോലുമറയ്ക്കാതെയവനെന്നെ
കാര്‍ന്നുതിന്നെങ്ങോ മറഞ്ഞങ്ങുപോകവേ
പാടിചാരിയകലുന്ന രതിയുടെ നോവുമായ്
മഷിയിട്ട കടലാസിലക്കങ്ങളെഴുതുന്നു
തീകൊണ്ടുകുത്തിയെന്‍ നിമ്നോന്നതങ്ങളില്‍
രതിമൂര്‍ച്ച തേടുന്ന പൗരുഷവേഷവും
നക്കിയും തോര്‍ത്തിയും ഉമ്മവച്ചിട്ടെന്‍റെ
കാതിലായ് കിന്നാരം ചൊല്ലുന്ന കൂട്ടരും
ചുമ്മായിരുന്നെന്നെ കണ്ടുരസിക്കുന്ന
കാമംചുരത്താത്ത നോവുമാത്മാക്കളും
ആരു കാണുന്നെന്‍ മനസ്സിന്‍റെ നോവുകള്‍
പ്രാണന്‍ പിടയ്ക്കും ഞരമ്പിന്‍റെ വേദന

No comments:

Post a Comment