പൊള്ളയായ എഴുത്തുകളിൽ ഞാൻ വിലയം പ്രാപിച്ചിട്ടുണ്ടാകും

ഓരോ അക്ഷരങ്ങളിലും 
ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഭ്രാന്ത്
എന്നെ ചങ്ങലയ്ക്കിടുന്നു.
അറിയാതെ കുറിച്ചു പോകുന്ന 
വാചകങ്ങൾ വിചാരണയ്ക്കായി
കാത്തു നിൽക്കുന്നു
ആകാശം തെളിഞ്ഞതാണെന്നു
തോന്നുമ്പോഴും ശൂന്യതയിൽ ഇരുൾ വ്യാപിച്ച്
കണ്ണിനെ മൂടുന്നു
ഒരു ബധിരവിലാപമായി
എന്റെ മറുമൊഴികൾ അവ്യക്തതയുടെ
നിഴൽക്കൂമ്പാരങ്ങളാകുന്നു
ഒരു കാറ്റും എന്റെ അടയാളങ്ങളെ
തിരിച്ചറിയുന്നില്ല
ഞാൻ ഞാൻ എന്നു മന്ത്രിക്കുമ്പോഴും
ശിഖരങ്ങൾ തകർന്നു് ചുവട് ചിതലെടുത്ത്
പൊള്ളയായ എഴുത്തുകളിൽ
ഞാൻ വിലയം പ്രാപിച്ചിട്ടുണ്ടാകും