Tuesday 27 October 2015

നോവ്

അരുകിലൂടൊഴുകിയ പുഴയറിഞ്ഞില്ല
എന്‍ മനസ്സിന്‍റെ താഴ്വാര ശോണിമയെ
ചുണ്ടുകള്‍ മന്ദമായ് പൂക്കുമ്പൊഴും
ഉള്ളിലിഴയുന്ന ശോകമറിഞ്ഞതില്ല
എങ്കിലും കണ്ണിലെ പീലികള്‍ചൂടിയ
മഞ്ഞിന്‍ കണമെന്‍റെ കണ്ണുനീരായ്
നാഭിതന്‍ ചോട്ടിലെ കുഞ്ഞനക്കത്തില്‍ ഞാന്‍
വിരള്‍തൊട്ടു വിരഹത്തെ കണ്ടെടുക്കേ
ഓര്‍മ്മകള്‍ കാറ്റായ് കടന്നെത്തിയന്നവന്‍
തന്നൊരു മുത്തം പകര്‍ന്നുവച്ചു
കുളിരുന്ന മേനിയില്‍ പുതയുന്ന ചേലയെ
കൈകളാല്‍ മെല്ലെ പറത്തി നിന്നു
ഒരു ചുടുനിശ്വാസം ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്നെന്നെ
ഒന്നു വിടുവിച്ചു കൊണ്ടുപോകെ
കളംകളംപാടിയായരുവിയെന്‍ നോവിനെ
കുളിരായ് മനസ്സില്‍ പകര്‍ന്നുതന്നു.

No comments:

Post a Comment