Tuesday, 24 September 2013

നരിച്ചീറുകള്‍

തലകീഴായുള്ള
ഈകിടത്തയില്‍
ഈ ഭൂഗോളത്തെ
താങ്ങിപ്പിടിക്കാനുള്ള
ശേഷി എനിക്കുണ്ടെന്ന്
അവര്‍ കരുതിവച്ചു

മരച്ചില്ലകള്‍
വിടുവിച്ച കാല്‍
പറന്നുയരുമ്പോള്‍
ആകാശത്തിലേക്ക്
നരച്ചകുടകള്‍ക്കുതാഴെ
ശേഷിയില്ലാതെ

നിലത്തുകുത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കാന്‍
ഒരുമാത്രപോലും
ആവതില്ലാതെ

പക്ഷിയെന്നോ
മൃഗമെന്നോ
തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത
വിവേചനത്തിന്‍റെ
കാണാപ്പുറങ്ങള്‍

ഒരുനാട്ടില്‍
രക്തമൂറ്റുന്നപിശാചിന്‍റെ
പ്രതീകങ്ങള്‍

കാഴ്ചശക്തിയുടെ
പാരമ്യതയിലും
നിറങ്ങള്‍
തിരിച്ചറിയാനാവാതെ
കണ്‍തുറന്ന്

ശബ്ദവിന്യാസങ്ങളില്‍
കൂട്ടംചേരുമ്പോള്‍
ഗൃഹാതുരതയുടെ
പേക്കോലങ്ങളായി
മരച്ചില്ലകളില്‍

താഴെ
ചപ്പിവലിച്ചവിത്തുകള്‍
ചിതറിത്തെറിച്ച്

ആകാശത്തിലേക്ക്
കാലൂന്നി
ഭൂമിയിലേക്ക്
കണ്ണുംനട്ട്

രക്തം ചുവപ്പിച്ച
തീക്കട്ടകണ്ണുരുട്ടി
നിസ്സഹായതയുടെ
നിലവിളികളുമായി
കുറേ നരിച്ചീറുകള്‍

No comments:

Post a Comment