Wednesday, 18 September 2013

മൗനത്തിന്‍റെ വിത്ത്

മൗനത്തിന്
തൊട്ടുമുമ്പുണ്ടായ
ഹുംങ്കാരവം
തിരിച്ചറിയപ്പെട്ട
ദൈവത്തിന്‍റേതാണെന്ന
തോന്നല്‍
മിഥ്യാബോധത്തില്‍
എനിക്കേറ്റ
പ്രഹരമാണ്

മൊട്ടായി
ഉടലെടുത്തപ്പോള്‍
ഉടല്‍ തിരഞ്ഞത്
ഗുരുവിനെ

വിടര്‍ന്ന്
മണംപേറി നിന്നപ്പോഴേക്കും
അടുത്തുവന്നവരില്‍
തന്‍റെ ഗുരുവാരെന്ന
തിരയലായിരുന്നു

അതിനെപ്പിരിഞ്ഞകന്ന്
ശരീരത്തിന്‍റെ
ബാഹ്യരൂപത്തിലേക്ക്
കണ്ണുനട്ട്
സുഖദുഃഖത്തിന്‍റെ
നിറസുഗന്ധങ്ങള്‍
നോക്കുന്ന അനര്‍ത്ഥത്തില്‍
ഗുരുവിനെ അറിഞ്ഞില്ല

മധുചോര്‍ന്ന്
നിറമകന്ന്
ഇതളടര്‍ന്നപ്പോഴും
ഞാനറിഞ്ഞില്ല
ഗുരു ഉള്ളിലാണെന്ന്
അതാത്മാവാണെന്ന്

വിഷയാദികളുടെ
വിചാരസന്നിധിയില്‍
അചഞ്ചലനായി
ഞാനിരിക്കുമ്പോള്‍
അറിയുന്നു
ഗുരുഞാന്‍തന്നെയെന്ന്

ഞാനെപ്പോഴും
ഗുരുസന്നിധിയിലാണെന്ന
തിരിച്ചറിവ്
മൗനത്തിന്‍റെ വിത്തായി

No comments:

Post a Comment