ഇനിയൊരു ചിന്തും
ആകാശത്തിലേക്കു ഞാന്‍
പറത്തിവിടില്ല
അവിടെ മഴക്കാറുകള്‍
അതിനെ നനയിക്കും
താഴെ മഴവില്ലൊളി
ചിന്തിയാലും
മുഖം കറുത്ത
ആ പ്രണയത്തിന്
ഇനിയൊട്ടു ചിരിക്കാന്‍
കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍
ആത്മാവിലെ
നുറുങ്ങു കൂട്ടിലൊളിപ്പിച്ച
പനം തത്തയെ ഞാന്‍
തുറന്നു വിട്ടിരിക്കുന്നു
നീയും പറന്നകലുക,
എന്‍റെ കരാള ഹസ്തങ്ങളില്‍ നിന്ന്
നീലിച്ച എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍
രാഷസ ചിരിയുള്ള
ചുവന്ന വൃത്തങ്ങളാകാം
കവിത വിരിയിച്ച
വിരലുകള്‍ കൂര്‍ത്തതാകാം
ചിരിച്ച പല്ലുകള്‍
ദംഷ്ട്രകളാകാം
നീ പറന്നകലുക,
എന്‍റെ പുരികം
ചുളിയുന്നതിന്‍ മുമ്പേ
ഞാന്‍ കാലുകള്‍
അമര്‍ത്തിവച്ച്, തീകൂട്ടുന്നു
നിന്‍റെ ചിറകുകരിച്ച്,
വെന്ത മാംസത്തില്‍തീര്‍ത്ത
സദ്യയൊരുക്കുവാന്‍
ഞാന്‍ മനുഷ്യന്‍
പുതുലോകത്തിലെ,
വിവേകത്തിന്‍റെ
കിരീടം ചൂടുന്നവന്‍
ആകാശത്തിലേക്കു ഞാന്‍
പറത്തിവിടില്ല
അവിടെ മഴക്കാറുകള്‍
അതിനെ നനയിക്കും
താഴെ മഴവില്ലൊളി
ചിന്തിയാലും
മുഖം കറുത്ത
ആ പ്രണയത്തിന്
ഇനിയൊട്ടു ചിരിക്കാന്‍
കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍
ആത്മാവിലെ
നുറുങ്ങു കൂട്ടിലൊളിപ്പിച്ച
പനം തത്തയെ ഞാന്‍
തുറന്നു വിട്ടിരിക്കുന്നു
നീയും പറന്നകലുക,
എന്‍റെ കരാള ഹസ്തങ്ങളില്‍ നിന്ന്
നീലിച്ച എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍
രാഷസ ചിരിയുള്ള
ചുവന്ന വൃത്തങ്ങളാകാം
കവിത വിരിയിച്ച
വിരലുകള്‍ കൂര്‍ത്തതാകാം
ചിരിച്ച പല്ലുകള്‍
ദംഷ്ട്രകളാകാം
നീ പറന്നകലുക,
എന്‍റെ പുരികം
ചുളിയുന്നതിന്‍ മുമ്പേ
ഞാന്‍ കാലുകള്‍
അമര്‍ത്തിവച്ച്, തീകൂട്ടുന്നു
നിന്‍റെ ചിറകുകരിച്ച്,
വെന്ത മാംസത്തില്‍തീര്‍ത്ത
സദ്യയൊരുക്കുവാന്‍
ഞാന്‍ മനുഷ്യന്‍
പുതുലോകത്തിലെ,
വിവേകത്തിന്‍റെ
കിരീടം ചൂടുന്നവന്‍
No comments:
Post a Comment